دوم گفتار خداي تعالى:
«اهدنا الصراط المستقيم صراط الذين انعمت عليهم غير المغضوب عليهم و لا الضالين»
خداوندا ما را براه راست راهنمائى نما، راه آن كسانيكه به آنها نعمت دادى نه راه
آنان كه بر آنها غضب نمودى، و گمراه شدند.
از آيه اول استفاده مىشود كه خدا به انبياء و شهداء و صديقين و صالحين نعمت داده است، و از آيه دوم استفاده مىشود كه كسانى را كه خدا به آنها نعمت داده است ضال و گمراه نخواهند بود.
بنابراين انبياء و شهداء و صديقين و صالحين گمراه نخواهند بود، و چون هر معصيت و
گناهى ضلال است لذا از آنها گناه و معصيت سر نمىزند.
يعنى شان و مقام آنها طورى است كه داراى ملكه حافظه از معصيت و گناهند و اين معنى
عصمت از گناه است، و نيز چون اشتباه در تلقى احكام و وحى الهى و در معارف كليه
الهيه، و در تشخيص امور جزئيه و اشتباه در تبليغ نيز ضلال است، لذا آنها در هيچ
مرحله از اين مراحل دچار خبط و اشتباه نمىگردند، و روى اين بيان عصمت آنها نيز، در
دو مرحله تلقى وحى و معارف الهيه و مرحله تبليغ و ترويج خواهد بود .